Kırık Kalp Şiiri - Ahsen Nisa Demir

Kırık Kalp

Doğan güneşin hatrına
Binmişim Hızır atına
Yollar benim benim olsa kaç yazar
Dönmüşüm bir çift satıra

Biriktirdiğimiz anıların, sevgilerin uğruna
Çekmediğim ızdırap kalmadı senin yolunda
Kalbim sende kalsın al sakla
Belki bir gün anlarsın yanında olmasamda

Ayrılık mevkimizin son durağı artık
Çocukluğumuzun sayfaları kalacak hep yırtık
Aşılmaz duvarlar ördüm yüreğime
Ne sen ne ben birlikte olamayız artık

Her şeyi bitirdik, tükettik artık
Hatıralarda kalacak yaşananlar artık
Bir yaprak misali savrulduk seninle
Yaralarımıza merhem olamayız artık

Ayrılsak da beraberiz bundan eminim
Bensiz de mutlu ol bu sana son tesellim
Yanlızlık zor olur belki ama
Belki bir gün vuslata ereriz bu da son temennim.

Bir elimde çay bir elim de çemenim
Uzanmışım kaçkarlara sırtımda en sevdiğim yemenin
Dağların ardından gelen bir uşak var dediler
Gelen sensin belli ki gidiyim de veda çayımızı demleyeyim

Yılların yorgunluğu gözlerine vurmuş
Sayende en sevdiğim saatimin akrebi durmuş
Karadenize ayak bastın basalı
Karadenizin dalgaları birden kudurmuş

Aramızdaki saygı kağıttan kale gibi yıkıldı
Bir bıçak gibi kesilerek bedenim tabuta sokuldu
Aman vermez, geçit vermez bir gururun sayesinde
Köyün imamı cenaze namazımızı kıldı

Bundan sonra benden sana ne hayır gelir ne şer
Yaşattıklarını unutucam teker teker
Bu sessizliğim seni yanıltmasın
Beklenen günü bekliyorumdur o da mahşer

Ahsen Nisa DEMİR