Kırık Kalp Şiiri - Durali Acar

Kılı kırk yararak dokunurdu sözlerim kalbine.
Zamansız harfler birleşmesi incitmesinler kalbini diye.

O kadar dikkat ederdim de bir görmemiştim yaranı.
Sana yâr olmak isterken; yara olmak kimin aklındaydı?
Yar ile yara arasındaki farkı ayırt edemeyecek kadar aşıktım sana.
Simdi kırık kalbinde açtığım kırk yara.

Her şey düzelirmişte; yarin açtığı yara sızlarmış uyandığın her sabahta.
Kabuk bağlarmış; geçmesi için bağladığı umutlara.
Zamanıda sararmış sımsıkı; kanamasına.
Zamanın amansızlığı; çaresizliğin doruklarında karşılarmış insanı.

Karşılaştığın her şeye karşı; karşına aldıkların,
Yanına aldıklarından ağırsa;
Karalar bağlarmış kapanmayan yaraları.
Kan pıhtılaşmadan süzülürmüş kalbe;
Kalp yaşlarını iletirmiş gözlere.

Kırdığım kalbinde yaram hiç kapanmayacak belki,
Zaman seni bana getirmeyecek,
Rüzgâr saçlarına astığım umutlarımı;
Umursamazca savuracak,
Dilim her saniye affetmene;
Gözlerim pişmanlığıma ağlayacak...