Bir zamanlar altı cevher var idik
Ne oldu efendim, göze mi geldik
Hüzünü semada sevinç bilirdik
Neme lazımlıkla yıkıp gittiler
Bu nasıl yakınlık ben anlamadım
Musibette tek Rabbime dayandım
Can bildiğim yakınlarım aradım
Kutupdan izleriz deyip gittiler
Hepinizin fikri nasıl bir oldu
O sahte sevgiler kalbimden vurdu
Annem bildiklerim beni unuttu
Tanımıyoz seni deyip gittiler
Zalimi alkışa devam ettiler
Yuuh menfaat, yıktın birlikler
Sevgi vereni ne tez ittiler
Sen kusura bakma deyip gittiler
Yok kimseye sözüm, herşey yalandır
Unutuldum bu Rabbime ayandır
Vicdanınız bir özüre beyandır
Onu da vermeden çekip gittiler
Toplu toplu sefalara gittiniz
Bilmeden mi bu kalbi incittiniz
Dilerdim rüyada bir dinleseniz
Biz geçtik köprüyü deyip gittiler
Bunlar rüya dedim inanamadım
Musibet suç imiş sizce, anladım
Kaç gecedir kapınızı boyladım
Keyfimizi bozma deyip gittiler
Kesinlikle çok inandım ben size
Artık yok faydası vursam da dize
Dün gece rüyamda gelmiştim bile
Tanır gibi olup geçip gittiler
Bir çatı altında ben sizi bildim
Derdinizi dinler candan inlerdim
Hüzünlü kalbimi eline verdim
Biraz buruşturup atıp gittiler
Sizden hakikatli şu dört duvarlar
Dertlerimi dinler saygı duyarlar
Her gözyaşım Haktan hakikat arar
Bulursan haber ver deyip gittiler
Fırsat vermedin ki yanına varam
Derdim kıymetlidir ben sana anam
Mahşerde görülür haklıysam davam
Sefamızı bozma deyip gittiler
Kalbim hanenize misafir olmaz
Diz dizeydik duyan olsa inanmaz
Neye yarar olmuşsun tilki kurnaz
Mahşeri bilmezik deyip gittiler
Mutluluk ve hüzün misafir durmaz
Lakin kırılan kalp pek onarılmaz
Derdimi açsam da betbah anlamaz
Biz seni unuttuk deyip gittiler
Herkesi duydun da beni duymadın
Karınca kadar da bir dost olmadın
Kalp geniştir lakin açık koymadın
Sağır ve dilsizik deyip gittiler
Ah hakkım yoktur bunları demeye
Dur be gönlüm Rabbim hayır eyleye
Özledim beraber bir aş yemeğe
Yok artık o günler deyip gittiler
Berzah alemine insan göçünce
Kitabende deyişmedi bir hece
Bunlar rüya olup dönse sevince
O günler önceydi deyip gittiler
Yine de kıyamam sağol yerinde
Kıymet verdiğimden dertli ifade
Sordum kime güveneyim çevremde
Yaradana güven deyip gittiler
Kayıt Tarihi : 11.4.2011 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sabiha Özbe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/11/kirik-kalp-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!