Kırık Kâlp Şiiri - Nev-i Tecessüs

“Yanlış kaynamış bir kırık senin aşkın” dedin,
Kırdın orta yerinden kâlbimi.
Hiç acımadı mı kâlbin,
Benimki can çekişirken?
Hiç üzülmedin mi?

Mükemmel bir aşk aramıyordum ki zaten,
Seni kusurlarınla sevmiştim ben,
Kusurlarına rağmen…

Bırak beni sen yine de
Beni sensizliğinle,
‘Hiçliğim’le bırak.
Ne geri dön gittiğin yoldan,
Ne de ardına bak.

Hem merak etme
Ben kimsesiz kalamadan;
Sahibim olur Yaradan,
Sahibim odur, Yaradan…

Nev-î Tecessüs