Kırık Kalp Şiiri - Hüseyin Güngör

Gözyaşlarım yağmur olup düşerken saçlarına
Gök gürültüsü ile uyanan sokaklardı yalnızlığıma hapsettiğim
Sevdamdı hazan mevsiminde hoyratça esen
Kırık kalpli bu limanda

Özlemek gelmeyeceğini bilip de yolunu gözlemek
Sevmek sevilmediğini bilip de sensizliği sevmek

Gitmeli… Terk etmeli bu şehri karanlık bir gecenin ıssızlığında
Unutmalı… Bedenimin toprağa kavuşmasıyla
Biliyorum… Sen ağlıyorsun nergis gözlüm
Sen gözyaşlarınla toprağımdaki kırmızı güle aşkımı anlatıyorsun

Ey sevgili… Gül bülbüle ağlıyor
Sen ise güle hayat veren toprağıma ağlıyorsun
Senden tek isteğim… Kalbime dokunma sevgili
Çünkü toprağım seni kıskanır.