Kırık Kalp Şiiri - Cüneyt Gültakın

Hiç dostu olmayan birindeki yalnızlığı duydum bugün
İçimdeki adalet duygusu bir kez daha burkuldu
Uçurumların ne kadar kalabalık olduğunu ayrımsadım
Yaban güvercinlerininse ne kadar mutlu

Yağmura güneşe kayaya nasıl davranacağını bilirsin
Fırtınaya atlara bir arabaya
İnsana bilemezsin ama
İnsan doğadan daha çok sürprizlerle dolu
İnsan hep yanıltır insanı
Ne kadar haklı olduğunu sansa da
Hep boş yere dökülmüştür kanı

Yapayalnız bir adamdım bugün
Yağmur damlalarını kıskandım
Kaz palazlarını martıları
Tek başına uçan kartal mıyım
Ya da göç zamanı kanadı kırık bir serçe mi
Yapayalnızım sırtımda insanlığım
Bağıra bağıra ağlıyorum
Anamdan doğduğum günkü gibi