Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
YAZDIKLARIN HEPİMİZİN ŞİİRİ...
KENDİ SEVİNÇLERİMİZİ BULDUK SENDE. ACILARIMIZA DOKUNUŞUNDA GARİP BİR HAZDI DUYUMSADIĞIMIZ.YÜZLEŞMEKTEN KORKTUĞUMUZ ZAAFLARIMIZDI BİZİ ÜRPERTEN, SAYFALAR ARASINDA SÜRÜKLENİRKEN.YAZDIKLARINI OKUMAK,YÜREĞİNİ OKUMAKTI,YÜREĞİMİZİ OKUMAKTI.YAZMA TUTKUNUN, BİR MESAJ VERME MİSYONU TAŞIMADIĞINI, SADECE YAŞADIKLARININ, GÖZLEMLERİNİN VE DUYARLILIĞININ ÖZENLE DAMITILMIŞ DUYGULARINDI YAZDIKLARIN.İ ÇİNDEN TAŞAN BU DUYGULARA YER BULMA İSTEĞİNDİ... AMA YİNE DE BENİM GİBİ BİR ÇOK OKUYUCUNUN KİŞİSEL GELİŞİMİNDE BİR YAPI TAŞI OLUŞTURDUĞUN İÇİN SAĞOL MENEKŞE GÜLAY. SEVGİYLE KAL...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta