Bir kalp kırılmaya görsün hayatta.
Herşey tamir olur ama kalp asla,
Yıllarca kırık bir kalp taşımak,
Nasıl bir duygu, düşünebilir misin.
Ömrümce kucak açtım herkese.
Dertlerini paylaştım sırdaş oldum.
Ama karşılığı, ben de bıraktıkları,
Kırık bir kalpti, nihayetinde.
Tamiri imkânsız bir kalp.
Sevdim kalbim kırıldı.
Sevmedim yine kırık kalp.
Dost oldum yine aynı.
Şimdi kimseyle konuşmuyorum.
Kırık bir kalple yaşıyorum.
Hayat bana zaten vurdu.
Dostlarsa dünden razıydı vurmaya.
Sonunda, yalnız bana kalan.
Paramparça bir kırık kalpti.
Bana geçmişi hatırlatan..
Kayıt Tarihi : 22.4.2006 18:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KENDİ SEVİNÇLERİMİZİ BULDUK SENDE. ACILARIMIZA DOKUNUŞUNDA GARİP BİR HAZDI DUYUMSADIĞIMIZ.YÜZLEŞMEKTEN KORKTUĞUMUZ ZAAFLARIMIZDI BİZİ ÜRPERTEN, SAYFALAR ARASINDA SÜRÜKLENİRKEN.YAZDIKLARINI OKUMAK,YÜREĞİNİ OKUMAKTI,YÜREĞİMİZİ OKUMAKTI.YAZMA TUTKUNUN, BİR MESAJ VERME MİSYONU TAŞIMADIĞINI, SADECE YAŞADIKLARININ, GÖZLEMLERİNİN VE DUYARLILIĞININ ÖZENLE DAMITILMIŞ DUYGULARINDI YAZDIKLARIN.İ ÇİNDEN TAŞAN BU DUYGULARA YER BULMA İSTEĞİNDİ... AMA YİNE DE BENİM GİBİ BİR ÇOK OKUYUCUNUN KİŞİSEL GELİŞİMİNDE BİR YAPI TAŞI OLUŞTURDUĞUN İÇİN SAĞOL MENEKŞE GÜLAY. SEVGİYLE KAL...
TÜM YORUMLAR (1)