İki can düşmüşse sevda yoluna
Gönül tutunduğu dala kırılır.
Mevla aşk vermişse özge kuluna
Dudağa değmeyen bala kırılır.
Dostunu aldatıp kuyu eşenler
Düşmanlara uyup yürek deşenler
Bülbül gibi aha yolu düşenler
Çaresiz kalınca güle kırılır.
Bilinmez çok şeyin asıl nedeni
Yürek bağışlamaz riya edeni
Dizleri taşımaz olsa bedeni
O da tükenmeyen yola kırılır.
Dertler hep üstüste biniverirse
Diller korkulara siniverirse
Türküler ağıtlar diniverirse
Kırık sazlar orda tele kırılır.
Yaşamaz bağbanda susuz kalanlar
Mazlumun masumun ahın alanlar
Yazarsa kitapta yalan dolanlar
Dostça uzanmayan ele kırılır.
Damga vurur ömrün, bahar kışına
Lezzet katar her dem ekmek aşına
Kurtuluş olmaz ki hiç tek başına
Kalem Leyla ile bile kırılır.
(İstanbul - 09 02.2025 - 23.02)
Leyla İnanKayıt Tarihi : 15.4.2025 13:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!