Kırık Kalem Şiiri - Özlem Deniz

Bir sözcükle saklar aklımı kalbim
Büyür gözümde sancılar
Bir suçlu gibi sessiz sevgim,
Gözlerim önümde neye ağlar.
Eski bir his titretir içimi,
Yeniymiş gibi bir de parlar
Bildiğin yalan, alışıktır aşk
İnançla ölümde yaşar

Kalbinin aklı yok, hali yok,
Yok limanı sığınacağı
Bütün duvarlar kalın,
Sağlam ve yok yıkılacağı
Bir büyük boşluk kemirir
Göz çukurundan uykuları..
Anneciğim diye ağlar kalbin,
Hâlâ duyulmaz mı çığlıkları!

Sınavlar vardı,
Sen aldın eline kalemi şiirler yazdın
Susmadı şarkılar, söyledin,
Kendi hikayene yakın
Kalemin doldu taştı, bazen darıldı,
Sen kırdıkça kırdın
Hep bir kişiydi mutluluk,
Kısa mı sürdü yalnızlığın...