Kırık İğde Dalları Şiiri - Sedat Erdoğdu

KIRIK İĞDE DALLARI

Bugün yine uğradım, gittiğimiz o parka
Kırık iğde dalları, duruyordu vazoda
Ufak sarı çiçekler, dökülmüştü masaya
Geçen güzel günleri, hatırladım bir anda…

Hangi taşı kaldırsam, altından sen çıkarsın
Hangi dala uzansam, üstüne sen konarsın
Gölge gibi peşimde, dolanıp duruyorsun
İğdecikler dallarda, her köşede sen varsın...

Güzelliğin dillerde, suskun kalır sözcükler
Haberin yok belki de, çiçeklendi iğdeler
Gittiğimiz o parkta, yudumladım kahvemi
Çekilmiyor hasretin, katran kara geceler…

Sedat Erdoğdu