Gökyüzü kızıla kesmiş… Oğullarımı
Kızlarımın dilinde yiğit türküler.
Vurulup apansız devrilen
Kuşlarıma yanıyorum.
Irmaklar kan ağlıyor yüreğimde.
Geceler, olmadığı kadar karanlık.
Yokluklarım benden perişan.
Yaşlanıyorum artık;
Sırtıma dayanan
Yetim acıları çekiyorum.
Kim avutabilir,
Kim getirebilir bana gençliğimi.
Hangi yağmur damlası
Kurutabilir gözyaşlarımı.
Ben yansaydım,
Yangınlarım kurtulsaydı bende…
Kayıt Tarihi : 17.2.2007 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!