Vakit akrebin yelkovanı kovaladığı gecenin biri, üçü, beşi..
Aklımdan bir çok kez geçmişti gitmek.
Üç kez yemin ettim ve beş karış yol alamadım.
Döndüm kendi içime, hani en uzun yoldur ya insanın içi, öyle.
Dayadım sırtımı kendime, insan sırtını kendine dayadı mı yıkılmazmış, öyle demişlerdi.
Geç oldu ama öğrendim tabii, ne sandınız..!
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
yıllar geçer
dönüp dönüp o o günlerin hayaline yanarız.
oysa ki coğrafya insanın yaşam yolunu çiziyor, belirliyor, görürüz inanasımız gelmez,
ehh birazda gençlikte her şeyi en iyi bilmek ,, büyük sözü dinlememek , yarının yolunu çiziyor sanırım.
lazım gitmek geriye ara ara...tebriklerle
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta