Kırık Gül Şiiri - Teoman Temel Süer

KIRIK GÜL
Gül bahçesinde dolaştım,
Rengarenk,
Çeşit çeşit,olgun,gonca,
Solmaya yüz tutanlarıda gördüm.
Günler,aylar,yıllar,

O gül bahçesinde,
Dolaştım,dolaştım hep.

Oda ne,
Kırık bir gül,
Farklı,güzel,canlı,
Dalına sımsıkı tutunmuş,
Kopmamak için,

Elinden tutmak istedim,
Hayıflandım kendimce,
Niye daha önce göremedim diye.

Her gül bahçesine gidişimde,
Doğruca gittim yanına,
Konuştuk,konuştuk,
Bazen güzel,tatlı,
Bazen sıkıntılı acıklı,
Güldük, neşelendik de,
Üzüldük,duygulandık da.

Kalp alışır herşeye,

Sevgiye,üzüntüye,

Yaşamın acımasızlığına.

Gül bahçesine her gidişimde,

Doğruca gittim yanına,
Her seferinde daha canlı,
Güçlü güleç çıkıyordu karşıma,
Hayata sıkıca sarılmış,

Sevgi dolu,pozitif,
Ayakta.

Uzun süre uğruyamadım,
Gül bahçesine,
Sayfaları dolaşırken,
Çıkıverdi karşıma,
Sağlam,dimdik,

Kendinden emin,
Gülüyordu bana.

Sevindim,

Güneş,toprak,su,

Bağlamıştı onu hayata,
İyi dileklerimle,

Hiç konuşmadan,
Uzaklaştım oradan.

Gül,kırık gül,sen hep gül,

Nadide,pırıl pırıl,
Canlı dipdiri,
Sarıl hayata,
Güzel günler bekliyor seni,

Yakında çok yakında.12.05TEOMAN2014