Kırık Gönlüm Şiiri - Hanife Duman

parça parça oldu yine gönlüm
kan revan içindeyim
başımı alıp bilmemki
nerelere gideyim
gel gör halimi
ben ne hallereyim
susuz yazlar gibi
sahrada çöllerdeyim
güldür yüzümü allahım
nolur bende güleyim
ağlasam duyanım olmaz
dert yansam dostum sormaz
anlamaz kimse beni anlamaz
kimsenin yaptığı elbet yanına kalmaz
uzat ellerini ey sevda
arada bir banada uğrasana
kırık gönüller yaşlı gözleri
sevgini ile kurutsana
yolunu şaşırıp benide bulsana
hep hayalimde kaldı mutluluklar
yarım kalan umutlar
kırılmış yıkılmış duygular
bırakmadı yakamı bırakmadılar..