gözleri uzanır
kararlılıkta kalmış
geceyi yakalar
yarılır karanlık
aşk aydınlaşır
aşkın yanında
kardeşi vardır
sonrası
aşktan
bir nefret doğar
annenin çocuğunu
okşaması
gibi
güzel kadın
saçlarını tarar
türküsünün
söz tellerinde
dudaklarını boyar
gözlerinin acısıyla
dostunda dost arar
edeceği iki çift laf
düşünür boşuna (-dır)
sevişmelere (!)
hazırlanışlar
evdedir aklı
kahve hatırına
kırk yıllığına belli
kırık fincanları
çoktan geçmiştir
belki bini
Kayıt Tarihi : 28.12.2003 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgilerimle
Nefret doğsun ki aşktan?
Kırk değil,kırkbin parçaya da bölünse yürek,
Herşeye ve herşeylere rağmen
Sevebilmeli insan nefret etmeden..
Tebrikler Şule..
Mim Kemal Ertuğrul
Huzur kalbinden eksik olmasın...
TÜM YORUMLAR (6)