Nasıl bir duyguyla çıkar bilinmez öz
Ömrün hangi zemininde hangi zamannda.
Sessiz bir çığlık garip ve çaresiz
Kalırsın güpegündüz yalnızlığın kollarında.
Yalnızlık sıradışınla sonu gelmez bir iz
Koşarak düşersin ansızın arkasında
Mıhlanır gibi camlara bir çift ıslak göz
Düşerken yere yağmur tanelerinde
Sonsuzluğa yol bulmak için biz
Hayatın kucağına düşmeli insan yaratılışında
Sırrına ermeli iki kulak, iki göz, bir söz
Geçmiş, gelecek ve şimdi duygularında!
Kayıt Tarihi : 23.3.2015 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!