Kırık düşlerin ardında 11.30 11.10.2024

Kırık Düşlerin Ardında

Bir rüzgar esti içimde, seni taşıyan,
Fırtınaya kapıldın, tutunamadın.
Kalbimde açmasını istediğim baharlar,
Senin ruhunda hep kışa dönüştü.

Tüm gayretlerim seni daha da uzaklaştırdı,
Öğrendim ki, kalbi taş olan birine umut vermek boşunaymış.
Vazgeçmek bazen yenilgi değil, sadece doğru olanı görmekmiş,
Her geçen gün, sen daha da siliniyorsun benden,
Unutuyor muyum, yoksa acılarımı mı dindiriyorum, bilmiyorum.

Söyleyemediklerim, dudaklarımda kaldı,
Kalbinin derinlerine bak, gözlerinle hisset,
Çünkü sen benim ışığımı söndürdün.
Hiç bilmedin, hiç hissetmedin,
Bir insanın diğerine ne kadar ihtiyaç duyabileceğini,
Bir kalbin altında kaç ton yük taşıyacağını.

Sessiz gecelerde, uykusuzlukla ağladım,
Ama şimdi ayrılıyorum, yorgun ruhumla,
Kalbimin en sağlam bağları koptu artık,
Ve gördüm ki, sen benim sevgimi değil, sadece tükenişimi izledin.

Sana umut dolu bir gökyüzü sundum,
Ama sen karanlıkları seçtin.
Şimdi sadece, solgun bir anı gibi kalacaksın,
Ve ben, her adımda seni aramayacağım,
Artık tüm renklerin benden uzakta.

Artık kapılarımı açamam sana,
Çünkü sen, içimdeki tüm ışıkları söndürdün.
Ben ise, en sonunda seni geride bıraktım.