Bir Zamanlar Şiiri - My Poem Halil Köse

Bir zamanlar,
Bütün yıldızlar gözlerinde yanardı.
Gece aydınlanır, ay kıskanırdı.
Şimdi ise sessiz, karanlık bir gece,
Yıldızlar susmuş, rüzgârda bir ince hece.
Zaman yavaş, düşünceler derin bir nehir,
Kalpte eski bir anı, gözlerde kayıp bir şehir.

Umutla bakmıştım gökyüzüne,
Yıldızlar birer hayal, bir düş gibi.
Her ışık bir dilek, bir nefes gibi.
Sessizce süzülüyordu tüm arzularım,
Rüzgar gibi savruldu, kayboldu yıllarım.
Bir daha dönmeyecek gibiydi zaman,
Sönük bir gölge, boş bir umuttu elimde kalan.

Bir zamanlar
Gözlerimde gökkuşağı bir rüya vardı.
Her renk, her ışık içimde bir dünya saklardı.
Maviydi umutlarım,
Gecelere umut sererdim.
Bitmez sanılan bir hevesti,
Bulutlar bile bana gülümserdi.

Gözlerimde bir bahar vardı,
Rüzgâr gül kokusu taşırdı,
Kelimeler ince bir sır gibi
Kalbimde yankılanırdı.

Bir zamanlar sen vardın, ben vardım.
Sokaklar sessizdi, küçük bir yüreğe sığardık.
Hayalimizde yeni bir dünya kurardık.

Bir zamanlar…
Sen vardın, ben vardım.

-