Kırık dökük yollar
İki günlük dünyada ne çok kırıldık be usta,
Her köşede bir yara, her adımda bir iz,
Hayat kısa, ama acı uzun,
Bize mi kaldı bu yük, bu hüsran?
Düşlerimiz kırık, umutlarımız yaralı,
Her gün biraz daha sarsılıyor kalbimiz,
Bir zamanlar umutla baktığımız günler,
Şimdi sadece kırık dökük hatıralar.
Yüzleşirken gerçeklerle,
Yıkılmış hayallerle dolu bir dünya,
Ne çok kırıldık be usta,
İki günlük dünyada, acılarla sınandık.
Her yara bir iz, her gözyaşı bir anı,
Zaman geçtikçe derinleşen bir hüzün,
Kalanı, kalan sevda izleri,
Ve biz, bu kısa ömürde, çokça kırıldık.
Kırılmaktan korkmadık, her düşüş bir ders,
Ama kimse görmedi, kimse anlamadı,
Düştükçe güçlendik, belki de öyle öğrendik,
Her acıda biraz daha büyüyen bir hüzünle.
Kimi zaman bir gülüş, kimi zaman bir çığlık,
İçimizdeki sessiz çığlıklar yükselirken,
Kaldığımız her yerde, yüreğimizdeki iz,
Sonsuz bir hikaye, acıyla yazılmış bir şiir.
Ve şimdi, geçmişin yükleriyle doluyuz,
Ama umudumuz yine de sönmüyor,
Her kırık, her yara bir parça daha ekliyor,
Bize bu yolda, hayatı öğrenirken.
Ama işte burada, gözlerimiz dolarken,
Her kırığın ardında bir başka dünya var,
Ne çok acı çektik, ama yine de ayaktayız,
Bu yolda yalnız değiliz, her anı paylaştık.
Kırmadıkça kırıldık, kalbimiz un ufak oldu,
Hayatım parçalandı, yara aldığı yerlerden defalarca yaralandım.
İzlerin de kayboldu, demedikleri,
Sen buradan yükle, buradan acıyla nasıl diye soran olmadı be ustam.
Ve şimdi, belki de bir sonun eşiğinde,
Kırık dökük yolların ortasında bir başımıza,
Düşe kalka geldik buralara,
Ama her yarada biraz daha kırıldık, biraz daha sustuk.
Her adım bir vedaydı belki de,
Ama
sorulmadı, anlaşılmadı,
Sessizlikle kapandı her yara,
Biz yine yalnız kaldık be ustam
Not
Affetmek, yara değil, derin bir uçurum,
Her affedişte kaybolur ruhum.
Katili affetmek, yeniden ölmek demek,
Bu yüzden bağışlamam, yok olur tüm umudum.
Bu şehirde her sokak, bir yara gibi,
Affetmek zor gelir, unutmak mümkün değil.
Her köşede bir hatıra, acı dolu bir iz,
Kalbim bağışlasa da ruhum affetmez seni.
Kayıt Tarihi : 20.9.2024 03:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
. Burada kırık dökük bir hayatı anlatmaya çalıştım insanları kırmaktan hep korktum bu kırmadıkça Ben kırıldım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!