eski evler yalnız kadınlara yakışır
kırık dökük dul pencereler, pervasız
saçaklarından süzülür yazkalbi çocukların, kırlangıçlar dağılır, yanar
kandiller, zaman acıya kurulu bir saat
ocakbaşları eskiyen bir güz ağzımda yara
sarılı bir kapı kanayan, alışılmış bir yontu
kedi, güvercin ve incir. durmadan uçmayı giydiren
kadın hangi yanlışın yalnızıyım, bıyıkları buzlu
bir sokak.
.
____.
_____şehri bende saklı!
bir ceset ne kadar yaşayabilir daha!
''Göl'' 2021
İbrahim Tığ 2Kayıt Tarihi : 27.5.2024 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!