Bir çam ağacı gördüm tomurcuk dolu
güneşin altında
_ yıldırımın düştüğü
yağmurların yağdığı
gölgesine bulutların rüzgârla sökün ettiği.
Üstümüzde yine güzel bir yaz göğü vardı
yarım saat ötedeyse o bulut
yalnız birkaç dakika için açtı
ve yukarı baktığımda rüzgârda kayboluyordu
bile.
Güneş ve ay
yan yanaydı
bir tanesi çok sıskaydı aç kurt kadar
_ birazdan bir güneş öldü
kendinde kalıp
hareketsiz
perdelerin arasından süzüldü yumuşacık ay
sessizce düşünen
kırık dökük
_ yıllar desen gelip geçti
sevdaysa yeni başlarken.
Bir kez daha yorgun uyuyakalmışım
güneşe hasret
yeni bir "ruhgöçü'ne" kadar...
Enver Levent Batur
Kayıt Tarihi : 28.5.2018 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!