Bir akşam kendi halimde yürüyordum
içimden kendime bir soru soruyordum
Birden yoluma çıkıverdin
Aklımdan geçen soruyu cevaplayıverdin
Yanıma kadar sokuluverdin
Kulağıma bir cümle deyiverdin
Meğer sevmiyormuşsun beni
Olsun, ben yine de seveceğim seni
Ne var ki, beni o bir cümleyle sarsınca
Bu gerçeği yüzüme yüzüme çarpınca
Kalbim önce çatladı, sonra da kırıldı
Ne kadar göz yaşım varsa hepsi döküldü
Testi kırıldı, su döküldü
Aslında dökülen, ateşti küldü
Testiyi kıran, suçlu mu suçlu
Çünkü kirpikleri sivri uçlu
Suyu döken, masum mu masum
Çünkü insanlar kısım kısım…
Kayıt Tarihi : 1.6.2014 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!