Kırık Dökük Şiiri - Hasan Can

Bir an olur, onsuz yapamazsın,
Yaslanacak omuz ararsın, bulamazsın,
Gidecek yerin yoktur, bir umut umamazsın,
Kirli bir hatıra, kırık dökük bir anı gibi kalırsın.

Ağlayışın gecenin sessizliğine çare bulur,
Aslında her damlası acı doludur,
İçinde yanan o ateş kararan gökyüzüne mana olur,
Ama bedenin alevlerle boğuşur durur.

Kendinle savaşıp onu yenmek istersin,
Ama ne sen kazanırsın ne de kendin.
Yaşamaktan yorulursun ölmek istersin,
Ölüm bile senden kaçar ölemezsin.

Bir an olur, onsuz yağmur bile yağmaz,
Ağlamak istersin gözlerinden yaş akmaz,
Öyle bitkinsindir, ama uyuyacak dermanın kalmaz,
Başka yüzlerde umut arasan da, çare olmaz.

Bir hayat mücadelesi değil senin ki,
Çektiğin sadece ayrılık acısı.
Derdin ekmek parası değil ki,
Karnını yeterince doldurmuş yalnızlık sancısı.

Ha bitti ha bitecek kendinle savaşın,
Ne kazanacaksın ki sonunda,
Kendine açtığın savaşın zaferini mi?

Karşı koyamazsın isyankar ruhuna,
Bırak kendini hayatın akışına,
Nereye götürür bilinmez ama,
Nereye akarsan kardır kırık dökük yaşantına.