Kırık Cesaret Şiiri - Sadık Kocabaş

KIRIK CESARET
Dönmek için her an fırsat kollarım,
Sana doğru çıkar bütün yollarım.
Takatim kesildi, tutmaz ellerim,
Arafta kalmaktan yoruldum inan.

Gönül dile gelir, can sana koşar,
Lakin korku gelir, bendini aşar.
Yeniden kaybetmek içimde yaşar,
Bir belirsiz yolda duruldum inan.

Denemekle kaçmak arasında sızı,
Sanki alnımızda kaderin izi.
Bitmedi bu aşkın baharı, güzü,
Bin türlü hayale sarıldım inan.

Bakışın bir umut, sözlerin kuyu,
Hangi yöne aksa aşkın bu suyu?
Ruhumda sakladım bu zorlu huyu,
Kendi ateşimde kavruldum inan.

Dönsem diyorum hiç olur mu tadı?
Şimdiki haliyle kalır mı adı?
Bana aratır mı yoksa her yadı?
Hicran rüzgârıyla savruldum inan.

Kalemsiz Şair’im, kalmadı derman,
Aşkın pençesinde verildi ferman.
Seninle vuslatım olsa da harman,
Vurduğun darbeyle kırıldım inan.