Kırık Can Şiiri - Mustafa Ergin Kılıç

bu şiiri yazdığım yerde

ay’la konuşur kuyu
ışık kamçıladıkça sığlaşır karanlıkta uyku

dalına orman bulur serçe

begonyaya abla kasımpatına kardeş
bir ortanca açar katmerini
terler güneş

öğüt verir söğüt
saçlarını dalga dalga çekiştiren suya
‘ağaçların gölgesiyle yatan sular sağırlaşır...’

bu şiiri yazdığım yerde

intihara hazırlanır bir şair
kendini asınca şiir!

rüzgarlar kurutmak için değil
dağıtmak içindir mürekkebi! .