Kırık Camlar Şiiri - Gülsüm Öztürk

Kırık camları toplamaya çalışıyorum, ama nafile...

Toplanmıyor, canım yanıyor...

Kırıkları toplarken birde elim kanıyor

Biliyorum parçalarını bir ara getirmek mümkün değil.

Bin parça olmuş, yayılmış camlar....

Topluyorum yinede.

Belkide... bir umud işte...

Çok değerli benim için...atsam atamıyorum,

Senin için hiç bir zaman değerli olmadı, biliyorum...

Sen attın yere, sen kırdın! ...

Bir de marifetmiş gibi, yüzüme güldün...

Ben ise baka kaldım sana,

İnanamadım yaptıklarına

Ne kadar kolaymış meyer, böyle kırıp geçmek...

Ne kadar kolaymış be aşkım, bir kalbi bine bölmek......