Kırık bir vazo gibi hayat kırıklıklarıyla dolu yaşantım
Güneş görmeyen çiçekler misali kuruyarak ölürken
Perdeleri kapalı karanlık odamda seni bekliyorum
Gel ki bu kalbim sevinçle dolsun yeniden coşsun senle..
Buz tutan bu şehirde kar yağıyor yüreğimin derinlerine
Üşüyorum kış güneşim kelimeler boğazımda kalıyor
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta