Kırık Bir Tabure Şiiri - Erol Çoban

Kaçıncı yetişemediğim
Bir takvimin yaprağı,
Bunca keşmekeşin içinde
Uzağı kendine yurt bilen
Kaçıncı özlemin fotoğrafı.
İçimde olağan sancılar bastırırken,
Anlayamadıklarımdan kopuyor fırtınalar.
Dışarda yağmur yağar,
Ben çamurdan bir sana taparken,
Kırık bir taburede
Hasretinden, kılı kırk yararken.

Zaman zaman beklerim
Bir yangının başında,
Başım hep kalabalık
Dumanım tüter,
Gözlerim yanar
Hâlbuki, sevdaya ömürlüktü ahtımız
Kötü yazılmış olsa da bahtımız.

Bırak temizlensin toprak
Sen düşünme fırtınayı
Sürüklensin,
Ömrümüz, esen deli rüzgarla
Etrafa dolsun,
Senden arda kalanların kokusu.