Kırık Bir Söz Yanılsamasıdır Dün

Sararmış yapraklarımı karıştırıyor ömür
Söz sustukça an’lar konuşuyor
Ayaklarımda titrek bir vuslatın sancısı
Akıp giden bir zam/anın deminde
Takvimler beni senden uzağa atıyor

Kırık bir söz yanılsamasıdır oysa dün
Biçare yutkunuşlar bölse de uykularımızı
Dokunsa da faili meçhul yokluklar gönüle
Nemli gecelerin kapsülünde yer ararız kendimize
Sığınırız uçsuz bucaksız göklerin derinliklerine

Küskün dallarımdan hoyrat bir güneş sızıyor
Dışarıda kahpe bir yaşamın sürgit aldanışı
Yazın ardından biter aşk, sonrasında sonbahar
Bir mevsim göçüdür kollarında boğulduğumuz
Üşürüz apansız bir yağmurda, ıslanır ah anılar!