Merhaba sevgilim demek çok isterdim bu gecenin en kasvetli saatlerinde.
Denemek için kendimle defalarca mücadele ettim
Gözümden her düşen damlaya sinsice düşman oldum
Kankirmizi gozlerimdeki çizgiler sessizliğin harap olduğu bir çöl gibi sussuzdum
Gözlerimden dökülen binlerce damla varken.
Merhaba solyanim iyiki varsın demeyi senelerce biriktirdim satır bosluklarinda
Hecelerle savaştım noktalari,virgülleri sürgüne yolladım.Bütün kafiyeleri bir bir toprağa gömdüm
Kalemimden dökülen murekepleri zindana hapsettim.
Yanlizliginda dumanlı bir gece yolunu kaybetmiş bir ceylan yavrusu vardı gülmeyen dudaklarımda.
Merhaba iki gözümün çiçeği demek için yaşadığım onca yılı heba etmeye hazirken.
Sancı tutan kalbim, yastığı eksik yatağımin
Penceresi olmayan bir evin içinde ruzgarin beni tutsak ettiği bir arafta sıkışıp kalmıştım
Hiç bukadar başım eğik değildi
Uykularım hiç bukadar benden uzaklasmamisti
Olümüydüm dirimiydim kendimden bile haberim yoktu .
Velhasıl kelam sevgilim ne merhabar ne günaydınlar kaldı içimde
Aslında seni gözümün önüne getireceğim bir hayalimde kalmamıştı
Bir sigaranın dumanında kaybolup tekrar tekrar yaniyordun.
Bitmistik,gitmiştik, solmustuk, korumustuk, kaybolmuştur artik.
Bu dünyada herkes vardı bir sen birde ben yoktum bu koca dünyada ...
Bir sayfanın en kırık satırında sıkışıp kalmıştık gözyaşlarımizla.
Mehmet bildir
08.24.2023
Kayıt Tarihi : 15.1.2025 01:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!