Kırık Bir Düşün Resmiydi Sensizlik Şiiri ...

Sen, fısıltılı bir sarılışın ve sen içimdeki öfkeler ile beni bir başına bırakışın failisin aslında. Ah sevdam, ah gönlümün sularına göğsünü açan yosunlu gönül küreğim. Sen, ruhumdaki deli kısrağım, beni ateşler içinde yıllardır sarıp sarmalayanım. Biliriz ki, bilmeliyiz ki, her aşk bir gün boyun eğer hayatın güçlü rüzgârlarına. Sağanaklar basar gönlümüzün kımıltılı gölgeliklerini. Susar içimizde şarkılar, kesilir ruhumuzdaki düşlerin önü ve düşer gövdemizin yanına çaresiz başımız.

müthiş bir duygu sağanağıydı okurken tutulduğum...
güçlü kaleminizi ve sizi kutluyorum..

MÜZEYYEN HANIM'a: Belki, aynı sorunun sol ağrısıyla yanan bir yürek daralması, belki de içimizdeki o sonsuz tufanın düşlere batıp batıp çıkması. Gönlümüzün uçsuz bucaksız denizlerine açıldıkça bir yangın tüter içimizden, duman olur hayat, örselenir o çok sevdiğimiz düşkuşağı.
Yüreğin yüreğe dokunmasına gerek yok bilirsiniz. Ve yine bilirsiniz ki, hayata dökülmek için bir düşünüşün asil göğsünde uyumak da yetebiliyor...
Teşekkürler yürek yolculuğunu karşılıksız yapabilenlere..
SEVGİYLE...

Sonsuz bir yaşam felsefesiyle ve derin derin birbirimize akan sevgimizin gücüyle bir başıma kaldığımda bunları düşünüyorum işte. Yokluğuna da alışırım derken, yine düştün içime ve gülümsedin her zamanki gibi gözlerime. Sensizlik dallarından ayrıldım, kendi dibine düşen bir can oldum. Ah yar, çiçeklerin özünü yüreğinde saklayan gönül gözüm, ruhumu parçalara ayırarak göğsümü bin bir yerinden parçalayan sevda sözüm, Sensizliğin sokaklarında yitiğim, gel beni bu ömür hapishanesinden dokunuşlarınla kurtar yârim.


çok merak ediyorum bu kadar güzel yazabilme ....kurguda olabilir ama ilham gerektirir yinede ....kuzum allah aşkına nerden bu enginlik
tebrikler sn selahattin yetkin beyefendiye.
müzeyyen başkır