Yine bir sayfa gidiyor ömür defterimden
Ve
Yine yalnızlığım karşılıyor beni
Kapı eşiğinde…
Elimi elektrik düğmesine uzatıp, dokunuyorum
Aydınlanmıyor odam…
Kırık bir aşk hikayesinden geriye kalan
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Başım dönüyor
Midem bulanıyor panik içinde
Yüreğim kanıyor
Bakışlarımdan sızıyorsun
Alacakaranlığın huzursuz rüzgârında.
Ayak seslerin yankılanıyor duvarlarda
Soluğum kesiliyor
Öylece kalakalıyorum.
Demirden bir pençe sarılıyor boğazıma
Ölüyorum sanıyorum
Kahrediyorum sana
Kahrediyorum
Zamansız gelen baharın soldurduğu
Papatyalara…
__Sevgili gönüldaşım.
harikaydı.
tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta