Şakaklarımda krağı…
Birikti rüzgârın içimde, üşüyorum.
Seni anımsatan şu koku…
Alışmak mı?
Sensiz ellerimi nereye koysam?
Gecelerden hayır yok.
Hangi yağmurda ıslansam?
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Suçlama kendini
Nasıl olsa koyacak yer bulurum ellerimi.
.....
alışmak çok zor...
hasret çalınca gece yarıları kapıyı...
elleri koyacak yer bulmak o kadar zor ki...
saygılarımla
Şiiri çok beğendim yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta