Birazdan hava kararacak.
Bu işe en çok ampul'ü patlamış
o sokak lambası üzülecek.
Çünkü kendini gereksiz hissetmenin
nasıl bir his olduğunu anlatmak istesede
anlatamayacak.
Çünkü yine şafak sökecek.
O yine yanlızlığına terkedilecek.
Tıpkı ben gibi, sen gibi, onlar gibi.
Hadi kalk.
Kalk at kendini istanbul sokaklarına.
Patika yollarında yürü.
Pamuk şekerin tadına var.
Kadıköy iskelesinde demli bir
çay söyle.
Eminönünde güvercinlerin
kanat çırpışlarında
bul hayatı.
Galataya çık.
Uçsuz bucaksız sonsuzluğu izlerken
orada bırak bütün kötü anılarını.
Sakın korkma.
İsyan etme.
Geleceğini körertme gözlerinde.
Umut et.
Sabret.
Dua et.
Ne demişler.
Kırık kalplerin hikayesi kısa olur.
Ne oldu? derler.
Hiç dersin biter.
Kayıt Tarihi : 20.3.2021 18:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!