Geçtiğini biliyorum
Sen bu yollardan daha önce geçmiştin
Benden önce
Ayrıldıktan sonra
Biliyorum o ağaca dokundun ellerinle
İkimizin adının kazılı olduğu
Kalp içinde
Biliyorum senin de gözlerin yaşla doldu
Elin bir an telefona gitti
Aramak istedin beni
Arayamadın.
Sonra ağaca bir yumruk attın
Elinin acısını bile hissetmedin
Parmaklarından kan sızdı toprağa
Yere indi gözlerin
Yine beni anımsadın.
Ekose örtümüz yerde serili
Boşaltmıştık birlikte piknik sepetini
Parmağım sıkışmıştı sepetin kapağına
Bir çığlık atmıştım
O an yapışmıştın dudaklarıma
Kuşlar ötüşüyordu
Kelebekler bizi seyrediyordu
Utanıp kaçmıştım
Sende beni kovaladın
Kovalaşıp durduk
İki yaramaz çocuk gibi
Sonra bir yağmur yağdı
Of ki of ne yağmıştı ama
Biz sırılsıklam
Saçlarımızdan aşk damlaları dökülüyordu
Ateşimiz kuruttu bizi
İşte o gün dedin ki
Ben senden asla ayrılmam
Şimdi geçtiğini biliyorum bu yollardan.
Benden önce
Ayrıldıktan sonra
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 04:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler
Tebriklerimle..
Sevgiler..
Ne mutlu ki yaşanmış bunlar. Ölümsüzlüge imzasını atarak.
Kaleminize, kalbinize, aşkınıza sağlık!
Ve müthiş bir final! Tebrikler Nesrin Hanım yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (5)