Kırık Aynanın Hikayesi Şiiri - Veli Akca

Kırık Aynanın Hikayesi

ayna tuttum şu hayata
başı döndü aynanın
sabahtan akşama
bir koşturmaca bir telaş
tıklım tıklım dolu meydanlar
üst üste yığılmış insanlar
sanki birbiriyle ediyor savaş
bir köşede sevişen var
ulu orta dövüşen var
birbirine sarılan var
biri diğerine darılan var
boğuyor havayı
gürültü tufanı ve sesler
artarak birbirini besler
huzur vermiyor
ensenizde hissettiğiniz
kirli nefesler
akın akın geliyorlar
hem de kafile kafile...
kaçmak istiyorsunuz, nafile
her gün başka dert
her gün başka çile
şehre mahkumsunuz
sizi yorduğunu bile bile
oysa hayaliniz
küçük bir kasabada yaşamak
lakin mümkün değil
şehir hayatını boşamak
hayalinizdeki o kasaba
öyle huzurlu öyle sakin
gidemezsiniz lakin
çocuklar okuyacak!
anne baba ne olacak!
öyle kolay terk edilmez!
baba yadigarı tüten ocak.
anlaşılan ömür burda solacak
yaş ilerleyecek
heves azalacak
binlerce ihtiyar
dört duvar arasında
mahkum kalacak
artık bu hayata
bir pencereden bakacaksın
kalabalıklara karışmayacaksın
kimseyle görüşmeyeceksin
sokağa tutulan ayna
kırılıp bir gün düşecek yere
ve birden kesilecek ses seda
elveda yorucu hayat, elveda!..
kırıldı ayna ve bozuldu büyü
bir kırık aynada
mahşere sakladık
bize dair bir öyküyü.

15.08.2020. Veli Akca