Kırık Aynalar Ülkesi Şiiri - Rüstem Badı ...

Bir ülke var, haritası eski bir düşten çizilmiş,
sınırları sisle, yolları suskunlukla örülmüş.
Adını hatırlayan yok, unutan çok.
Bir şair geçer sokaklarından,
ayakkabılarının altında eski zamanların sesi.

Duvarlarda yarım kalmış cümleler,
isli lambalar, kayıp mektuplar,
camı çatlamış saatler asılıdır her köşede.
Saat kaç diye sorma,
bu ülkede zaman kırık bir aynada çoğalır.

Bir meydan var, herkesin sırtını döndüğü,
orada bir çocuk üşüyor.
Üzerinde annesinin ördüğü hırka,
avuçlarında bir şiir kağıdı,
sesi rüzgâra karışmış.

Görüyor musun, ne çok insan yürüyor burada,
kimse birbirine bakmadan, kimse kimseyi duymadan.
Konuşsalar, kelimeler yaralı,
susmalar daha anlamlı.

Bir kadın var, gözleri deniz gibi,
bakışları dalgalı, sesi fırtına.
Bir adam var, ceplerinde eski şiirler,
yüzünde zamanın açtığı yaralar.
Bir aşk var, dile gelmemiş,
bir şarkı var, yarıda kesilmiş.

Ve bir şair var hâlâ,
kelimelerden bir dünya kurmaya çalışan,
yıkılmış cümlelerin arasında.
Eğilip kırık aynalardan birine bakıyor,
gördüğü yüzün kime ait olduğunu bilmeden.