Acısı ilk anda anlaşılmaz yaraların,
Zamanla da dinmez sancısı, kanar ha kanar...
Bazen doğruyu da söyler,
Baktığımız kırık aynalar...
Açılır bir tünel, acılar yürür ışıksız adressiz ürkütücü bir karanlıkta;
Yürümek zorundayız önümüze serilen bu yolda.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
