Kırık Aynalar Şiiri - Mehmet Şahin Keskin

Ufukta git gide incelir çizgiler
Solgun, renkli
Ürkütür hayale üşüşen hisler
Şimdi sırası değil mi demeli
Ne çok, şahit olduğum akşam
Kızılı, mavisi
Geride bıraktığı
Hüzünler, esefler
Sırtımda dünyayla gezmem de neden?
Ne verebilir ki albenisi.
Boşluğa savrulan ilk sesim
Gafletime bir tokat,
En acemisi, en sadesi
Her yerden hikmet fışkırır
Akıl sahiplerine
Şart mı ki adresi
Bana yakın şahdamarımdan
Atılı kalmalıydı betim benzim
Yer yer yolda kalanlardan izler
Yeter ibretlik bir tanesi
Ne zor kırık aynaların tamiri
Sırlı bir dünya hepsi
Sadesi, renklisi
Bazen biri çözülse bile yeter
Vadi dolusu kızıl koyun eder.