Kırık Aynalar Şiiri - Hasan Okursoy

KIRIK AYNALAR

Gün günü aratır
Boğulur bakışın
Kalır bir satır
Kokusunda solur ıtır

Yaşam bu
Bazen sarılmaz yarası
Anılar yokluğuna düşer
Geçmişte kalır darası

İnsan bazen de
Bıraktığı kışa benzer
Bir de elinde fener
Güneş buzu çözer

Kim giderse gitsin
Geride bir hüzün bekler
Haklı haksız ayırmaz
Bunu kim fark eder?

Her istasyon her liman
Biraz hüzün kokar
Çiçekler solar
Kapılar gıcırdar

Gidebildiğin kadar git
Artık göstermez kırık aynalar
Solumaz seni akşamlar
Her şey yeniden başlar

Hasan OKURSOY