Kırık ayna… Şiiri - Mehmet Aydemir

Kırık ayna…

Bu gece; kırık aynaya gizledim isyanlarımı,
Bu gece; duvarlarla konuştum yokluğunda,
Bu gece; içime sığmadın ya sen,
Ben gecenin siyahına vuruldum…

Siz ey arsız duygular,
Bu gece; varsın aksın gözyaşlarım toprağa…

Bu gece; hislerim hırçın dalgalar misali,
Varsın vursun aşiyan sahil kıyılarına…
Bu gece; gönül kızgın ya,
Varsın eğlensin başı buyruk…

Dokunmayın ey arsız duygular,
Bu gece; harmanlanıp karışsın yalnızlığım toprağa…

Bu gece; seni ve hasretini sığdırmış iken yüreğime,
Bu gece; kendimi inandırıp, senden vazgeçmişken,
Bu gece; tam da aynada eşlik etmişken gri siluetime,
Alaca karanlıkta; vazgeçiyordum yarınımdan…

Ağlamayın ey arsız duygular,
Dökülmesin yüreğinizden o sevgi incileri…

Bu gece; sevginin yeşermesi adına,
Sadakatin mukaddes kutsallığı için,
Doğan güneşle birlikte söz,
Sıyrılıp siyahın koynundan,
Kırık aynada… Kırka bölünüp,
Sevginin üstüne umut doğsun diye;
Griye çalmaktan da vazgeçiyorum…

Evet, sevginin üstüne sağanak yağsın diye umutlar,
Aynadaki benden, gri dönmüş siluetimden vazgeçiyorum…

Mehmet Aydemir 07.10.2014 saat: 00:17