Kırık Ayna Şiiri - Suzan Batmankaya

Masal perisi evi terkedeli
15 sene oldu.
Şimdi, uykularda saraylarım.

Gelişinin sabahındaki
Gökkuşağı,

Susuz bir akşamın sabahındaki ilk yudum gibiydi..
İlk yudumu, duyumsayamadım.

Son yudumda;

Cam kırıkları,

Kalp kırıklarına karıştı...

Kırgın acı bir yara kaldın..

Cam kenarındaki kırık ayna,
Keskin tarafını sapla bana..!

İçimdeki beni uyandır.

Uyanmalı uykulardan...

İstanbulda, bir şubat akşamı
Seyredebilesi bir hayatım olmalı..

Bu yalnızlık, bugun bana dar..

Kırık Ayna / Şubat 2007

Suzan Batmankaya
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 15:09:00