Kırık Ayna Şiiri - Şıh Mahmut Kıran

Öfkemi sırtlayıp omzuma
Vurdum yumruğumu aynanın tam ortasına

Kaçtım, korktum, buldum sandım seni
Sersemlemiş gibi konuştum hiç durmadan

Baktım aynam bölük pörçük bakıyor
Ben bölük pörçük aynanın karşısında

Sustum yuttum genzimdeki o iğrenç tadı
Demek ki böyle bitermiş sevdanın en güzel anı

Kaldırdım elimi kanasın istedim bir daha vurdum
Tek katılaşan yüreğim değilmiş demek ki yine sustum

Ağladım iki damla yaş ile seni düşünerek
Koştum açtım penceremi gelmeyeceğini bir daha bilerek

Bir o kırık ayna anlatır bu halimi
Düşünme unut dedi seni unutan o zalimi

Güldüm yine unut diyen herkese yaptığım gibi
Bir ses duydum uzaklardan pişmanlıkla kırılmış bir başka ayna sesi gibi...