Kırık Ayna Şiiri - Seval Kemertaş

birazdan lodos patlar
mor dağların ardında
güneş denizin koynuna girer,
kızıla kesilir bütün maviler
martı çığlıklarıyla titrer ufuklar
alev alev yanar sürgün geceler...

hayat yorganını üzerime çekmişim
köhne bir balıkçının kırık aynası gibi
kırılmış...
parçalanmışım
sırlarım dökülmüş hayatın aynasında
yaralanmış dudağımda kanayan gülüş
kör ışıklar içindeyim
var olma savaşında

deniz fenerinin ışığında
iğne atsan yere düşmez
her gece düşler kumsalında
gecelerde sürer ihanetin saltanatı
rüzgarlar taşıdıkça kalleş güzelliğini
soluğu kesilen sevdamın ağıtları yakar geceleri...

06/03/2003