Kırık Ayna Şiiri - Murat Kılıç 2

Ancak bakıldığı zaman anlaşılır,
Gözlerin ifadesi.
Zaman geçtikçe tanıştırır kendini,
Buruşuk yol çizgileri,
Tellere düşen kar taneleri.

Tuzlu damlalar süzülür,
Hep aynı istikamette iner aşağı.
Bunu takiben bir burun sızlaması...
Belki o an görürsün kendinde gerçeği.
Hep aynı kalır yüreğinin aynası.

Bir ayna.
Kırık da olsa yanıltmaz.
Alıkoymaz,
Saklamaz senden seni.
Göremediklerini ancak onunla öğrenir,
Onda seyredersin.

Son netice hep hasıl olandır,
Bir yarın yalnızlık öyküsü,
Diğer yarın kadavra halinde.
Ve yüreğinde kapanması
Ancak mucizelere gebe yaralar.
Sahibine ağlayan,
Her ağlamada iyice kanayan.
Bir hayalden ibaret,
Kanadıkça kırık bir aynaya bakan.

06.09.2002