Kırık ayak hikayem Şiiri - Canan Yaşar

10.05.2014 öğleden sonra saat 15 20 gözlerim kapalı düşünüyorum ayak bileğimin acısı anlatılır gibi değil sesimi çıkarsam bağırsam fotoğraf çeken arkadaşların burnundan gelecek içimden sus canan dedim 5 dakika önce ayağımın iki kaya arasına girmesi sonucu dengemi kaybedip düştüğüm yerden doğruldum aşık kemiğinin yandan dışarı çıktığını gördüm acı büyük yapacak bişi yok elimi uzatıp oyuğa yerleştirdim eskilerin tabiriyle içim yandı Veli seslendi o ara
_Kim var orda
_ Benim Veli
_ Hayırdır
_ Düştüm
Çalıların arasına gelip yerde oturu bulunca şaşkın bakındı
_ Varmı bişi
_ Sanırım kırdım
_ Parmaklarını oynatıyormusun
_ Evet
_O zaman kırık değil çıkıktır
Sustum düşerken ayağımdan gelen sesten bahsetmedim yana doğru düşmeyip çapraz atmıştım kendimi diğer türlü kalın kemiğim meftaydı…
- Bekleme beni ben gelirim Veli
- Olmaz sonra laf edersin
- Gülüyorum yok ya etmem iyim ben
Yaklaşık 10 dakika sonra ayağa kalktım sırtımda ağır fotoğraf çantası canım yanarak aşağıda fotoğraf çeken arkadaşların yanına gittik sekerek geldiğimi görenler
- Hayırdır Canan hanım yok bişi sadece düştüm incindi sanırım diye geçiştirdim
Büyük bir ağacın gölgesinde yere oturup beklemeye başladım yağaımın ilk düştüğüm zamandan daha çok ağrımasına aldırmadan şakalar yaptım biliyorum küçücük bir şikayetimde huzursuz olacaklar sustum…
Yarım saat sonra fotoğraf çekmediğimi görünce dönelim diye ısrar ettiler çekime devam edin benim için dönmeyin diye söylemelerim dikkate alınmadı arabaya dönüş yolunda koluna girdiğim Savaş Şener hocamla Adem kardeşime sataşan Savaş Varlısyodaş ya taşımayın bunu atalım kuyuya diye espri yapınca kahkaya boğulduk Adem olmaz deyip yola devam ettik
Mersine dönerken Umke başkanımızı aradım hastanede acilde emine var ona git baktır sonra beni ara deyince Emineyi aradım Cananım nöbetten yeni çıktım ama orada arkadaşlar çok beni söyle yardımcı olurlar deyince arkadaşlara beni hastaneye bırakın ben baktırıp eve geçeyim dedim
_ Sezin Canan bende geleyim
_ Yok Sezin bişi yok canım diye reddettim zira sabahın 4 nden bu yana yollardaydık çalışan biriydi günün geri kalanını hastanede heba etmesine gönlüm elvermedi. Veli bizi mezitliye bırakıp geçmiş olsun diyerek evine geçti Adem, Erol, Savaş hocam geçmiş olsun diyerek vedalaştı Savaş hoca
_ Canan nasıl gideceksin
_ Dolmuşa biner giderim siz yola bırakın yeter
Olmaz önce Sezini evine sonrada seni hastaneye bırakayım deyince olmaz diye ısrar edemedim ayağımın zonklaması kafamın içinde büyüdükçe büyüyor içimden sabır çekiyorum.
Sezini bıraktık Savaş hoca Mersin Devlet hastanesinin acil bölümü kapısında beni bıraktığında gün batmak üzereydi
_ Seninle geleyim canan
_ Yok Savaş hocam iyim arkadaşlar gelir şimdi diyerek uğurladım.
Yardım istemek için telefon bastığımda şarzımın bittiğini görüp şimdi yandım hastaneden kimseye ulaşamayacağım dedim, içimden tekrarladım var her şeyde bir hayır var bun dada hayır …
Çantamı taşıyacak gücümün olmadığını anladığımda kapı önündeki hastaların kullandığı tekerlekli sandalyeye attım kendimi kucağıma ölü leşi gibi gelen çantayı alıp ellerimin yardımıyla tekerleri çevirip içeri girdim acil ana baba günü. Sağlık personelinden biri bağırıyordu
- Bu gün her şey üst üstte bu ne her yerden hasta yağıyor bayılan, damdan düşen, kaza yapan, bıçaklanan, kolu kırılan, ayağı kırılan yağmur gibi yağıyor….
Kucağımda çantam sakin sakin ama kötü bir acı ile acil girişini yaptım doktor kapısına gidip beklemeye başladım kapı kalabalık önde kolu kırılmış 8 yaşlarında bir kız çocuğu (okulda oynarken düşmüş dirsekten kırmış dirsek dümdüz kız acıyla ağlıyor içim yandı acısı acım oldu. Yine bir kız çocuğu 4 yaşlarında annenin kucağında, oyun oynarken kolu kırılmış ağlıyor, anne zor taşıdığı kızına teselli veriyor ağlama annem abllanın ayağına nasıl şiş bak sesi çıkmıyor o ara ayağımı fark ettim aşık kemiğim baya şişmiş ve moramış hastabakıclara seslenip bana buz getirebilir misiniz dedim koca acilde buz bulunamadı gülümsedim o ara gözüm kadının ayağına ilişti sol ayağı sakattı bilekten içe doğru bükük bu vaziyette nasıl taşıyor kocaman çocuğu dedim içimden kendi zor ayakta durabiliyorken kucağında tombul bir kız. Bıçaklanan bir kadını sedyeyle getirdiler sağ tarafından sızan kanı görünce yine şükrettim ayağımın acısını düşünmemeye çalışıp kendimi bırakıp onların haline acıdım…
3 saat sonunda kapıdaki koruma bana dönüp
_Abla senin kimsen yokmu?
_Yok ulaşamıyorum yalnız geldim dediğimde söyleseydin ya deyip beni doktorun yanına götürdü arabayı iterek doktor sordu
_ Neyin var
_ Ayağımı iki taşın arasına sıkıştırıp düştüm
Ayağımdaki şişliği görünce filme havale etti görevli sandalyeyi iterek röntgen odasına gittik film çekildi dönüp doktor kaıpsında sonuç için bekledim. O ara biri ölmdü sanırım kadının feryadı hastaneyi çınlattı belikli yakınını kaybetmiş Kürtçe ağıt yakıyordu yanımdaki sağlıkçıya sordum çocuğu ölmüş dedi üzüldüm benzeri olmayan bir acı…Bir saat sonra içeri aldılar acildeki bayan doktor telefondan diğer doktorla hakkımda konuşuyor hocam rontgenini gördüğün (bilgisayardan utelefonun ucundaki diğer doktoruna benim yaşımı vs söyleyip durmu anatıyor) hastanın yan kemiği kırık geçici alçıya alıyoruz ödem ve şişme olmazsa pazartesi size gelip kalıcı alçı yaptırıcam karşı onaylıyor bana dönüp ayağının üzerine basma
Aşağı sarkıtma alçıya yolluyorum elime verdiği bir barkotla beni yolluyor en azından ne olduğunu öğrendim 4 saat boyunca hastanede gördüm acılardan sonra gıkını çıkarma canan diyerek bana yardım edecek bir görevli aradım yok sandalyemi ellerimle itleyerek alçı odasına gittim genç bir kız bakıyordu alçı odasındaki hastalara yanıma gelip filme ve kağıtta yazılana göre ayağımı alçıladı ayağını sarkıtma diye tembihleyerek ugurladı hastanenin acil kapısından çıktığımda saat 21.00 ban ayardım edecek bir sağlıkçı bakındım yok herkes pür telaş koşturuyor diğer acil vakalar karşısında sustum…Çantamda 10 tl var akşam saat 21.00 telefon kapalı düşündüm yapabileceğim tek şey otobüse binip eve dönmek evin civarına geldiğimde birilerinden yardım isterim diye düşünüp kapıya doğru çıkarken bir adam yanıma gelip
_ Abla yardımcı olayım
_Olur ablacım çok sevinirim
-Nereye gidiyorsun
- Karşı yola çıkmam lazım orada otobüse binmeme yardım edersen sevinirim
- Olur abla ne demek
Arabayı arkadan iterek hastane kapısından dışarı çıkmadan görevli arıyoruz izin almak için kimse yok gülerek nasılsa bizi gören arkamızdan gelecek diye hastane kapısından çıkıp ters köşeye gelip caddeyi geçmek için ışıkları beklerken bir koruma gelip
- Nereye gidiyorsun arabayı götürmeniz yasak
- Yürüyemiyorum arkadaş bana yardım ediyor karşı caddede otobüse binicem sizi aradım yoktunuz
Koruma bana yardım eden adama dönüp bana nüfüs cüzdanını ver dönüşte arabayı getirp alırsın
- Olur abi zaten kardeşim burada yatıyor ben onun yanında kalıyorum diyerek nüfus cüzdanını uzatıyor içimden insanlık ölmemiş hala yardım için çırpınan insanlar olması güzel …
Koruma yanımzdan ayrılırken biz gülüyoruz kaçaklar gibiyiz diye. Yolda giderken soruyorum - - Memleket neresi nerelisin
- Vanlıyım abla adım Mehmet kardeşim yatıyor hastanede karaciğerinde kist vardı 2 ay önce ameliyat oldu bir haftada çıkar dendi hala çıkamadı yara yeri su topluyor bu yüzden çıkarmıyorlar hayırlısıyla iyileşseydi başka şey istemezdik diyor üzülüyorum Allah razı olsun senden inşallah Hüseyinde iyi olur ablacım diyorum kardeşinin adı Hüseyin TUNÇ..
Işıklardan geçip karşı kaldırıma geçince otobüsü bekliyoruz eğriçama bindiriyor beni zorlukla otobüsteki yolcularda inip ban ayardım ediyor Mehmet arabayla hastaneye dönüyor ardından sesleniyorum
İşin rast gelsin Mehmet!
_ Sağolasan abla…
Otobüste ayagımı yana uzatıp kendimi dinliyorum canım acıyor ama gördüklerim duyduklarım canımı daha çok acıtıyor Allah sabırlarını şifalerını versin diyorum…
Otobüsüm babil kavşağından dönerken fark ediyorum yanlış otobüs seslenip durduyor yine yolcuların yardımıyla iniyorum kara kara nasıl gidicem eve derken dayandığım araba farlarını yakıyor kaportaya vurup seslenıyorum
- Bana yerdım edermisin
Orta yaşlı bir adam başını uzatıp bakıyor ayağımı görünce arabadan inip
Tabi ablacım diyerek ön kapıyı açıyor hemen 2 sokak arakada oturyorum yanlış otobüse binmişim kusura bakma sana zahmet olacak diyerek derdimi anlatıyorum
- Olurmu ne zahmeti sorun olmaz deyip gülümsüyor
İki sokak sonrası evimin olduğu sitenin önünde bırakmasını bundan sonra yardımcı olanı kolaylıkla bulacağımı söylüyorum (Hataylıymış) .
_ Yardım edip eve çıkarayım
_ yok sağolasın bundan sonrası kolay yardıma gelen olur nasılsa
Beni bıraıktığında teşekkür ediyorum kapıdan çıkan genç bana bakıp abla yardım edeyyimmi dediğinde olur diye kabul ediyor ağır çantayı sırtına veriyorum asansöre dek yanımda koluma girerek yardımcı oluyor merketin elemanıymış sipariş getirmiş siteye adı kemal 17 yaşlarında ufak tefek efendi görünüşlü kıvırcık saçlı göz çukurları çok derin zor bir hayatı var diyorum içimden Anamurluymuş içimden bu gün etraf melek kaynıyor allahım sana şükürler olsun iyiki yanlış otobüse binmişim yoksa yolun karşısından inip buraya kadar zor gelecektim diyorum..
Kapıda kızım karşılıyor gözleri ağlamaklı
- Anne bu ne neden haber etmedin
- _ Sorma Zehra her şey üst üste geldi ulaşabileceğim bir tel yoktu deyip kızımın yardımıyla eve giriyor yataga yatıyorum. Şükür Allahım Şükür Allahım Şükür Allahım…