Bazıları yatağında bir mermiyken ölüdür.
Kendini, akşamları unutma.
Ah, bir gülebilsen yıkanır ağzın
benim ömrüm seninle iki nefes arası
bırak, dağılsın çürüten uzaklıklar
bana bir deprem bağışla
Kalbimi kırdın yüreğimi kor ettin.
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Devamını Oku
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
"Bazıları yatağında bir mermiyken ölüdür."
...
"Hiçbir silahı namlusundan öpme
belki yenilirsin, belki ayrılık haklı çıkar
teksin ve yalnızsın üstelik.
kimi nişanlasan kendini vurursun."
Beğeniyle okudum. Selamlar...
ne güzel ve gizemli bir anlatış...her okuyan illaki kendinden birşeyler buluyor..
alkış tutulup kutlanacak dizeler...bu kalem hiç susmasadır dileğim..
Müthiş!
Bu harika şiirinizi okumaktan büyük keyif aldım.Günün şiir olmayı çoktan hak etmiş.........+10+ant
muhteşem tebrikler!
Teşekkürler
Düzyazılarını da şiirleri kadar sevdiğim bir şair/yazardır Veysel Çolak.
Bugün için isabetli bir seçim olmuş...
'namluya sürülmüş /
tehlikeli bir oyundur ince analiz.../...' (Naime Erlaçin)
O ki bunu hep yapıyor!
yüksek desibelli
kulaklarımda bir isyan çığlığı
'Hiç bir silahı namlusundan öpme'... Ne namlusundan ne gabzesinden... keşke silahlar hiç olmasa...'Silah icat olundu mertlik bozuldu' Kimi nişanlasan kendini vurursun Evet aslında insanlar hep kendini vuruyor, kendi neslini vuruyor, tüketiyor, ah bunu bir anlayabilseydi bu sefil yaratıklar... Gayet güzel derin içerikli cümleler, güzel bir serbest. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta