Kırılmışsın yine bir daha…
Dökülmüş canların,
Yerde dalların saçılmış,
Ey yaşlı koca çınar!
Kim bilir ah kim bilir,
Ne dallar büyüttün.
Belki de hep öldürdün,
Yaşamaya inat sende
Ağlamışsın belli ki,
Ölüyorsun feryadın susarak!
Bakıyoruz birbirimize…
Sen yaşlı, ben yorgun,
Ben hissiz, sen dilsiz,
Heybetin bile gitmiş be!
Halimize inat kime ne?
Kimlere gölge oldun bilinmez,
Matemlisin nicedir,
Sıyrılmış nasır düşmüşsün,
Senin kadar ölemedik işte!
Kayıt Tarihi : 18.1.2025 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!