Her gün yeni bir kırık ekleniyor vücuduma. Bir de kulakta kemik yok diyorlar. Var. Beni sevmediğini söylediğini duyduğumda kırıldı çünkü. Hissettim ben. Bekleme, dediğinde gözlerimin rengi, yanına gidecekken yollar kırıldı. Kalp hep kırıktı, hayaller, neşe, yaşamak hep kırıktı. Onların sağlam olduğu bir zaman hiç olmadı. Açıkçası ' oldu ' diyebileceğim hiçbir şey olmadı. Olması gerektiği gibi oldu hep, benim istediğim gibi hiç olmadı. İşte en sonunda; yok olduk, hayal olduk, hiç olduk, olmadık.
Ve kemiklerimizden fazla kırıldık..
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!